اتصال و کوپلینگ میلگردها چگونه است؟ ,

میلگردها معمولاً در طول‌های ۱۲ متر تولید می‌شوند، اما برخی از کارخانه‌ها شاخه‌هایی با طول ۶ متر هم تولید می‌کنند. در مواقعی که در پروژه به میلگردهایی با طول کمتر از ۱۲ متر نیاز باشد، می‌توان آنها را برش داد. گاهی نیز ممکن است نیاز به اتصال میلگردها به طول بیشتر باشد. در این حالت، روش‌های مختلفی برای پیوند دادن میلگردها به یکدیگر وجود دارد. امروزه، اغلب پروژه‌ها برای این منظور از کوپلر استفاده می‌کنند، چرا که این روش ایمنی بالا، استحکام زیاد، سرعت اجرایی بالا و مقاومت خوبی دارد و همچنین آسیب پذیری کمی دارد. سازه نیاز، در این بلاگ، انواع اتصال میلگرد و مفاهیم کولینگ و کوپلر را معرفی می‌کند.

وصله و اتصال میلگردها به یکدیگر

در فرآیند آرماتوربندی و ساخت سازه‌های بتنی، روش‌های مختلفی برای وصله و اتصال میلگردها به یکدیگر وجود دارد. این روش‌ها بسته به شرایط خاص پروژه، نوع بارگذاری، مقاومت مورد نیاز و سایر عواملی که در طراحی سازه تأثیرگذار هستند، انتخاب می‌شوند. به طور کلی، سه روش عمده وصله میلگرد عبارتند از:

همپوشانی میلگرد (اتصال اورلپ یا overlap):

در این روش، دو میلگرد به‌طور مستقیم و به موازات هم قرار می‌گیرند و از طریق سیم یا سایر وسایل مشابه به هم متصل می‌شوند. این روش یکی از روش‌های ساده و ارزان برای اتصال میلگردهاست، اما معایبی نیز دارد. به‌طور مثال، به دلیل نیاز به طول زیاد میلگرد برای همپوشانی، ممکن است در مصرف میلگرد زیاده‌روی شده و از نظر اقتصادی به صرفه نباشد. همچنین در برخی شرایط، می‌تواند منجر به ضعف در سازه شود.

اتصال میلگرد به روش فورجینگ (جوش سر به سر):

روش فورجینگ یا جوش سر به سر یکی از روش‌های اتصال میلگرد است که در آن دو میلگرد از طریق گرم شدن سطح مقطع آن‌ها تا دمایی زیر نقطه ذوب و سپس اعمال فشار به هم متصل می‌شوند. این روش اتصال، یک اتصال بسیار قوی و مقاوم ایجاد می‌کند که می‌تواند مقاومت خوبی در برابر بارهای مختلف داشته باشد. جوش فورجینگ به دلیل تولید گرما و فشار نیاز به تجهیزات خاص و دقت بالایی دارد، بنابراین در پروژه‌های خاصی که نیاز به اتصال محکم‌تر و مقاوم‌تر باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اتصال میلگرد به روش کوپلینگ (اتصال مکانیکی):

این روش اتصال میلگردها از طریق استفاده از قطعات فلزی مخصوص به نام کوپلر انجام می‌شود. کوپلرها به میلگردها متصل می‌شوند و به‌وسیلهٔ آن‌ها، میلگردها به هم وصل می‌شوند. این روش، یکی از روش‌های مدرن و پیشرفته برای اتصال میلگردهاست که مزایای زیادی دارد. از جمله این مزایا می‌توان به ایجاد اتصال مقاوم و یکپارچه، کاهش مصرف میلگرد و کاهش زمان اجرا اشاره کرد. این روش به‌ویژه در مواردی که نیاز به اتصال‌های با کیفیت و مقاوم وجود داشته باشد، استفاده می‌شود.

هر یک از این روش‌ها برای شرایط خاص و پروژه‌های متفاوت مناسب هستند. برای انتخاب بهترین روش وصله میلگرد، باید نیازهای پروژه، شرایط اقتصادی و فنی، و مقاومت سازه در برابر بارهای مختلف را در نظر گرفت. در مجموع، روش‌های کوپلینگ و فورجینگ برای پروژه‌هایی که نیاز به اتصالات قوی و مقاوم دارند، گزینه‌های مناسبی هستند، در حالی که اتصال اورلپ برای پروژه‌های معمولی‌تر و با هزینه کمتر استفاده می‌شود.

کوپلینگ آرماتور چیست؟

کوپلینگ آرماتور روشی برای اتصال میلگردها با استفاده از قطعاتی خاص است. این قطعات که به نام کوپلر شناخته می‌شوند، مانند بست عمل کرده و میلگردها را به هم متصل می‌کنند. برخی از مزایای کوپلینگ عبارتند از:

• اجرای ساده و سریع
• یکنواختی بیشتر در سازه‌های بتنی
• کاهش هزینه‌ها به دلیل مصرف کمتر میلگرد
• امکان اتصال میلگردها با اندازه‌های مختلف
• عدم محدودیت در قطر میلگردها برای اتصال میلگردهای قطور
• کاهش تراکم میلگردها و امکان بتن‌ریزی یکنواخت

کوپلر میلگرد چیست؟

کوپلر میلگرد یک قطعه فلزی است که برای اتصال دو میلگرد به یکدیگر در سازه‌های بتنی استفاده می‌شود. این قطعه معمولاً برای ایجاد یک اتصال محکم و قابل اعتماد بین دو میلگرد در مواقعی که طول میلگردها به اندازه کافی برای پوشش دهی و تقویت سازه کافی نیست، به کار می‌رود.

کوپلرها معمولاً در دو نوع اصلی موجود هستند:

1- کوپلرهای رزوه‌ای: این نوع کوپلر دارای رزوه‌های داخلی و خارجی است که میلگردها به‌وسیلهٔ رزوه‌ها به یکدیگر متصل می‌شوند. این نوع اتصال، اتصال محکمی ایجاد می‌کند و می‌تواند مقاومت بالایی در برابر فشار و کشش داشته باشد.

2- کوپلرهای پیچ و مهره‌ای: در این نوع، میلگردها به وسیلهٔ پیچ و مهره به یکدیگر متصل می‌شوند.

استفاده از کوپلر میلگرد در پروژه‌های ساختمانی مزایای زیادی دارد، از جمله کاهش ضایعات میلگرد، سهولت در نصب، و امکان ایجاد اتصالات مقاوم‌تر در مقایسه با جوشکاری یا پیچ‌کردن مستقیم میلگردها.

انواع کوپلرها

کوپلرها نقش حیاتی در اتصال میلگردها در سازه‌های بتنی دارند و با توجه به نیازهای مختلف، انواع مختلفی از آن‌ها موجود است. در ادامه، به توضیح انواع رایج کوپلرها می‌پردازیم:

کوپلر استاندارد:

• برای اتصال میلگردهایی با قطر یکسان استفاده می‌شود.
• این نوع کوپلر قابلیت چرخش در یک سر میلگرد را دارد.
• می‌توان از آن در تمامی بخش‌های سازه بدون محدودیت استفاده کرد.

کوپلر تبدیل:

• زمانی که نیاز به اتصال میلگردهایی با قطرهای متفاوت باشد، از این کوپلر استفاده می‌شود.
• به طور مثال، اگر بخواهید قطر میلگرد در بخش‌هایی از سازه تغییر کند، این نوع کوپلر بهترین گزینه است.

کوپلر پیچی:

• برخلاف سایر کوپلرها، نیازی به رزوه کردن میلگرد ندارد.
• در این نوع، با استفاده از پیچ‌هایی که بر روی کوپلر قرار دارند، میلگرد محکم و ثابت می‌شود.

کوپلر انتهایی:

• برای جایگزینی خم انتهایی میلگردها در بخش‌هایی مانند پی، شمع و انتهای ستون‌ها کاربرد دارد.
• این کوپلر به‌طور معمول در بخش‌های پایانی سازه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کوپلر جوشی:

• برای اتصال قطعات بتنی به سازه‌های فلزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• در این نوع، سر میلگرد که رزوه شده است، به کوپلر پیچیده می‌شود و سپس کوپلر به عنوان واسط بین میلگرد و صفحه فلزی عمل کرده و به صفحه جوش داده می‌شود.
• به دلیل اینکه میلگردهای آرماتور معمولاً از نوع A3 هستند و قابلیت جوشکاری کمی دارند، از این نوع کوپلر برای برقراری اتصال بین میلگرد و صفحه فلزی استفاده می‌شود.

هر کدام از این کوپلرها برای شرایط خاصی طراحی شده‌اند تا در سازه‌ها ایمنی و دوام بیشتری ایجاد کنند.